“De mens lijdt dikwijls het meest door het lijden dat hij vreest” is een oud gezegde over de pijn van het zorgen maken. Het is een regelmatig terugkerend thema in de gesprekken op het spreekuur. Het eindeloze piekeren, het herkauwen van telkens dezelfde oude gedachten, die vaak een uiting zijn van de angst voor de angst. Piekeren is het telkens terugkeren van dezelfde gedachten, waarbij gezocht wordt naar een oplossing van een probleem. Helaas werkt dat niet. Zoals iemand het een keer beschreef: het is het blijven zoeken naar een verloren briefje in een kast, terwijl je rationeel weet dat het er niet in ligt.
Als dit piekeren uit de hand loopt, kan het leiden tot een patroon van verlamming en angst. Om aan dit kwellende gevoel een eind te maken wordt gezocht naar een verdoving van de pijn. Gebruikelijke oplossingen om deze emoties niet te voelen, zijn:
- Verslavingen (eten, drinken, TV, computeren)
- Vluchten in het werk (workaholic)
- Verdoving door antidepressiva
Zoals een bevriend psychiater recent zei, het helpt eigenlijk nauwelijks als je deze medicijnen niet tegen een èchte, vitale, depressie gebruikt, maar voor piekeren. Daarnaast hebben alle antidepressiva bijwerkingen en zijn ze vaak zeer lastig af te bouwen.
In de praktijk probeer ik andere wegen te vinden voor de begeleiding van mensen. Het helpt om niet de gevolgen van de angst te bekijken: ‘Waarom ben ik toch zo bang voor ….’ , maar om de angst zelf te onderzoeken en los te laten. Ik heb daar in mijn Medisch Centrum verschillende mogelijkheden van behandeling voor:
In het Paracelsus Medisch Centrum worden mensen begeleid met de Sedona methode, die helpt bij het loslaten van emoties van o.a. woede, angst, verdriet en wanhoop. En die methode versterkt die positieve gevoelens van rust, ruimte en vertrouwen.
Een andere oplossing is om uit het hoofd te komen en in het handelen, het willen, te komen. Door weer een doel te voelen waarvoor u enthousiast bent, door u te richten op wat u energie geeft en door in de flow te komen, ontstaat een verbinding met uw toekomst.
Bemoediging: door u richten op wat u wil en door de moed te hebben weer in beweging te komen verdwijnen veel angsten.
Een informatie-dieet. Recent had ik een man in de praktijk, waarbij jarenlange angsten en een negatief zelfbeeld verdwenen door zich te richten op zijn hobby, klussen aan een boot en een informatie-dieet. Gewoon niet meer kijken naar het nieuws, omdat hij merkte dat dat hem deprimeerde en het gevoel gaf dat er alleen maar ellende in de wereld was. Vergeet niet, het Journaal is soms een destillaat van de ellende van 7 miljard wereldbewoners.
In Lochem is een uitspanning, genaamd de Witte Wieven. Een herinnering aan de nevels die in de oude tijd boven de moerassen hingen. Spookachtige, angstige gedachten, die verdwijnen als de zon weer gaat schijnen. Wat een spookbeeld was blijkt gewoon een nevel of de contouren van een boom te zijn geweest. Weer: angst voor de angst.
In mijn Medisch Centrum begeleid ik mensen om te proberen allereerst los te komen van hun beperkingen, angsten en klachten. Dat is de therapeutische fase, waarbij naar het zieke stuk, naar de problematiek gekeken wordt. Als allerlei beperkingen hanteerbaar of minder worden breekt de tweede fase, de coachingsfase aan. Hierbij wordt gewerkt met het gezonde stuk, wat vitaliteit geeft, waardoor er weer een verbinding met de toekomst en de eigen wil gemaakt kan worden.
Door René Slot,arts en directeur Paracelsus Medisch Centrum
